UML در طراحي سايت چه کاربردي دارد

UML در طراحي سايت چه کاربردي دارد | شرکت طراحي سايت بهپردازن

 

UML مخفف کلمه unified modeling language ميباشد. ايجاد يک مدل براي سيستمهاي نرم افزاري قبل از ساخت يا بازساخت آن، به اندازه داشتن نقشه براي ساختن يک ساختمان ضروري و حياتي است. بسياري از شاخه هاي مهندسي، توصيف چگونگي محصولاتي که بايد ساخته شوند را ترسيم مي کنند و همچنين دقت زيادي مي کنند که محصولاتشان طبق اين مدلها و توصيفها ساخته شوند. مدلهاي خوب و دقيق در برقراري يک ارتباط کامل بين افراد پروژه، نقش زيادي مي توانند داشته باشند. شايد علت مدل کردن سيستمهاي پيچيده اين باشد که تمامي آن را نمي توان يک باره مجسم کرد، بنابراين براي فهم کامل سيستم و يافتن و نمايش ارتباط بين قسمتهاي مختلف آن، به مدلسازي مي‌پردازيم. UML زباني است براي مدلسازي يا ايجاد نقشه توليد نرم افزار.

به عبارت ديگر، يک زبان، با ارائه يک فرهنگ لغات و يک مجموعه قواعد، امکان مي دهد که با ترکيب کلمات اين فرهنگ لغات و ساختن جملات، با يکديگر ارتباط برقرار کنيم. يک زبان مدلسازي، زباني است که فرهنگ لغات و قواعد آن بر نمايش فيزيکي و مفهومي آن سيستم متمرکزند. براي سيستمهاي نرم افزاري نياز به يک زبان مدلسازي داريم که بتواند ديدهاي مختلف معماري سيستم را در طول چرخه توليد آن، مدل کند.

فرهنگ واژگان و قواعد زباني مثل UML به شما مي گويند که چگونه يک مدل را بسازيد و يا چگونه يک مدل را بخوانيد. اما به شما نمي گويند که در چه زماني، چه مدلي را ايجاد کنيد. يعني UML فقط يک زبان نمادگذاري (Notation) است نه يک متدولوژي. (توضيحات بيشتر در ساير مقالات سايت ميکرو رايانه) يک زبان نمادگذاري شامل نحوه ايجاد و نحوه خواندن يک مدل مي باشد، اما يک متدولوژي بيان مي کند که چه محصولاتي بايد در چه زماني توليد شوند و چه کارهايي با چه ترتيبي توسط چه کساني، با چه هزينه‌اي، در چه مدتي و با چه ريسکي انجام شوند.

البته اين را هم بايد در نظر گرفت که UML کمي پيچيده است و اين به خاطر آن است که سعي شده است نمودارهايي فراهم شود که در هر موقعيتي و با هر ترتيبي قابل استفاده باشند. دليل ديگر پيچيدگي از آنجا ناشي مي شود که UML ترکيبي است از زبانهاي مختلف، که براي حفظ سازگاري و جمع کردن خصوصيات مثبت آنها، ناگزير از پذيرش اين پيچيدگي مي باشد.

UML موفقيت طرح را تضمين نمي کند، اما در عين حال خيلي چيزها را بهبود مي‌بخشد. به عنوان مثال استفاده از UML، تا حد زيادي، هزينه هاي ثابتي نظير آموزش و استفاده مجدد از ابزارها را در هنگام ايجاد تغيير در سازمان و طرحها کاهش مي دهد.

مساله ديگر اينکه، UML يک زبان برنامه نويسي بصري (visual) نيست، اما مدلهاي آن را مي‌توان مستقيماً به انواع زبانهاي مختلف ارتباط داد. يعني امکان نگاشت از مدلهاي UML به کد زبانهاي برنامه نويسي مثل Java و ++C وجود دارد که به اين عمل "مهندسي رو به جلو" مي گويند.

عکس اين عمل نيز ممکن است؛ يعني اين امکان وجود دارد که شما بتوانيد از کد يک برنامه زباني شي گرا، مدلهاي UML معادل آن را به دست آوريد. به اين عمل "مهندسي معکوس" مي گويند. مهندسي رو به جلو و معکوس از مهمترين قابليت هاي UML به شمار مي روند، البته نياز به ابزار Case مناسبي داريد که از اين مفاهيم پشتيباني کنند.

اگر با زبانهاي مدلسازي ديگر کار کرده باشيد، براي کار با UML مشکل چنداني نخواهيد داشت. اما براي شروع کار با UML به عنوان اولين زبان مدلسازي، بهتر است فقط با نمودارهاي خاصي کار کنيد. براي اين کار بهتر است ابتدا با نمودارهاي مورد کاربرد و تعامل کار کنيد و پس از مدتي کار و آشنا شدن با ويژگيهاي اوليه آن، به يادگيري و استفاده از نمودارها و اجزاي ديگر بپردازيد. در مقايسه با زبانهاي مدلسازي ديگر مثل ER و زبان فلوچارتي DR، زبان UML نمودارهاي قوي تر و قابل فهم تري را ارائه مي دهد که شامل تمامي مراحل چرخه حيات توليد نرم افزار (تحليل، طراحي، پياده سازي و تست) مي‌شود.