انواع رمزنگاري وايرلس | شرکت طراحي سايت بهپردازن
شدت حمله بر روي شبکه‌ي وايرلس روز به روز با گسترش استفاده‌ي آن، بيش‌تر مي‌شود. بنابراين براي اين تکنولوژي نوظهور و جديد، شيوه‌هاي مختلف از الگوريتم‌هاي رمزنگاري ابداع شده است تا امنيت آن را بيش از پيش تامين کرده باشند. هرکدام از اين شيوه‌ها مزايا و معايب خاص خود را دارند. در زير به بررسي هرکدام از اين روش‌ها مي‌پردازيم:پروتکل احراز هويت و رمزنگاري ديتا در کلاينت‌هاي شبکه‌ي وايرلس است؛ اما اين شيوه قديمي شده است و با اين که استاندارد اصلي امنيت در شبکه‌ي وايرلس محسوب مي‌شود اما براحتي قابل کرک شدن است.
اين شيوه يک پروتکل پيش‌رفته احراز هويت و رمزنگاري ديتا در کلاينت‌هاي شبکه‌ي وايرلس است که از رمزنگاري‌هاي TKIP ،MIC و AES استفاده مي‌کند. همچنين در اين روش از رمزنگاري‌هاي 48-bit IV، 32-bit CRC و TKIP براي تامين امنيت وايرلس استفاده مي‌شود.
اين روش از (AES (128 و CCMP براي رمزگذاري ديتاي وايرلس استفاده مي‌کند.
اين روش استانداردهاي AES را با رمزنگاري WPA يک‌پارچه کرده است.
يک پروتکل امنيتي که در WPA و به عنوان جايگزيني براي WEP مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
يک رمزنگاري از نوع کليد متقارن است که در WPA2 و به عنوان جايگزيني براي TKIP مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
از روش‌هاي مختلف احراز هويت مثل Token cardها، Kerberos ،Certificate و غيره استفاده مي‌کند.
يک پروتکل اختصاصي احراز هويت شبکه‌ي وايرلس که توسط سيسکو ايجاد شده و مورد استفاده است.
يک سيستم احراز هويت مرکزي و مديريت اعتبار است.
يکي از استانداردهاي IEEE که مکانيزم‌هاي امنيتي را براي شبکه‌هاي وايرلس 802.11 مشخص مي‌کند.
از کليدهاي 128 بيتي به همراه يک حامل اوليه‌ي 48 بيتي (IV) براي تشخصيص انتشار استفاده مي‌کند.
